درمان سینوزیت
سینوزیت چیست
به التهاب سینوس هایی که حفره های پر از هوا در جمجمه هستند؛ سینوزیت گفته می شود. هر سینوس با حفره بینی از طریق منافذ کوچکی که مخاط به طور معمول از طریق آن جریان می یابد، ارتباط برقرار می کند. علت سینوزیت می تواند محرک های عفونی (باکتریایی، ویروسی یا قارچی) یا غیر عفونی (آلرژیک) باشد. این التهاب منجر به مسدود شدن مسیرهای تخلیه طبیعی سینوسی می شود که به نوبه خود منجر به حبس شدن مخاط، کاهش پاک سازی غشاهای مخاطی و استعداد رشد باکتری می شود.
درواقع سینوزیت یک عفونت ناشی از ویروس یا باکتری است که از طریق سینوس ها پخش می شود. این انتشار یک عامل عفونی باعث تحریک و تورم پوشش سینوس ها می شود که سپس مسدود می شود. پس از آن دیگر مخاط به طور طبیعی تخلیه نمی شود و میکروب ها آزادانه در این محیط بسته تکثیر می شوند و ارتباط بین سینوس ها و حفره های بینی غیرممکن می شود که باعث افزایش فشار در سینوس ها می شود.
علائم سینوزیت
علائم عفونت سینوسی حاد، تحت حاد و مزمن مشابه است. با این حال، شدت و طول علائم شما متفاوت خواهد بود. علائم مختلف سینوزیت عبارتند از:
- درد صورت (احساس دردناک فشار در بالای ابروها، بینی، گونه ها، اطراف و پشت چشم ها)
- گرفتگی یا آبریزش بینی
- ترشحات بینی متمایل به زرد یا سبز، غلیظ و چرکی برای عفونت های باکتریایی.
- تب خفیف و ضعف عمومی یا خستگی
- کاهش یا از دست دادن بویایی
- سردرد ناشی از فشار سینوسی
- سرفه
انواع سینوزیت
- سینوزیت حاد: علائم این نوع سینوزیت شبیه سرماخوردگی است و می تواند شامل آبریزش، گرفتگی بینی و درد صورت باشد. مدت زمان این نوع از سینوس تقریبا بین 4 تا 8 هفته می باشد یا دارای علائمی باشد که به نظر بهبود یافته اما دوباره عود می کنند و بدتر از علائم اولیه هستند.
- سینوزیت نیمه حاد: علائم آن می تواند تا 3 ماه ادامه یابد. این وضعیت معمولاً با عفونت های باکتریایی یا آلرژی های فصلی رخ می دهد.
- سینوزیت مزمن: علائم سینوزیت مزمن معمولا بیش از 3 ماه طول می کشد. این نوع سینوزیت اغلب شدت کمتری دارند. بیشترین نوع سینوزیت مزمن از نوع عفونت باکتریایی است. علاوه بر این، سینوزیت مزمن به بروز مشکلات تنفسی در بینی منجر می شود.
- سینوزیت مکرر: این اصطلاح زمانی به کار می رود که علائم چهار بار یا بیشتر در یک سال عود کرده و هر بار کمتر از دو هفته طول بکشد.
چگونه بفهمیم سینوزیت ویروسی است یا باکتریایی؟
سینوزیت ویروسی با سینوزیت باکتریایی متفاوت است؛ زیرا سینوزیت ویروسی معمولاً تا7 روز ادامه دارد و بعد از آن از بین می رود. اما اگر بعد از یک هفته سینوزیت شما ادامه داشت احتمالاً عفونت ماهیت باکتریایی دارد.
بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت سینوسی چیست؟
در صورت تجویز آنتی بیوتیک، یک دوره 10 تا 14 روزه با توجه به دستورالعمل های عملی توصیه می شود. آموکسی سیلین (Amoxil) یا آموکسی سیلین کلاولانات (Augmentin) معمولاً اولین انتخاب برای افرادی است که به پنی سیلین حساسیت ندارند.
درمان طبیعی عفونت سینوسی چیست؟
برای تسکین علائم عفونت سینوسی می توانید از اسپری های ضد احتقان بینی، آنتی هیستامین های خوراکی و موضعی، استروئیدهای بینی و شوینده های نمکی بینی استفاده کنید. برای سینوزیت باکتریایی، معمولا آنتی بیوتیک تجویز می شود
روش های تشخیص سینوزیت عبارتند از:
- آندوسکوپی بینی: یک لوله نازک و منعطف (آندوسکوپی) با نور فیبر نوری وارد بینی می شود. این لوله به پزشک اجازه می دهد تا داخل سینوس ها را بررسی کند.
- مطالعات تصویربرداری سی تی اسکن: این تصویر برداری جزئیات سینوس ها و ناحیه بینی شما را نشان می دهد و مطالعات تصویربرداری ممکن است به یافتن ناهنجاری ها یا عوارض مشکوک کمک کند.
- نمونه بینی و سینوس: آزمایشات آزمایشگاهی به طور کلی برای تشخیص سینوزیت حاد ضروری نیستند. با این حال، زمانی که شرایط به درمان کمک نمی کنند یا بیماری بدتر می‌شود، نمونه برداری از بینی یا سینوس‌ها ممکن است به یافتن علت، مانند عفونت باکتریایی کمک کنند.
- تست آلرژی: اگر پزشک مشکوک باشد که آلرژی باعث سینوزیت حاد شما شده است، آزمایش پوستی آلرژی را توصیه می کند. آزمایش پوست ایمن و سریع است و می تواند به تشخیص دقیق آلرژنی که باعث شعله ور شدن بینی شما می شود کمک کند.
درمان هایی برای تسکین علائم سینوزیت
اکثر موارد سینوزیت حاد خود به خود بهبود می یابند. تکنیک های خودمراقبتی معمولاً تنها چیزی است که برای کاهش علائم نیاز دارید. توجه داشته باشید که کمپرس گرم می تواند درد بینی و سینوس ها را کاهش دهد. همچنین برای رقیق نگه داشتن مخاط مایعات فراوان بنوشید.
- اسپری بینی: اسپری های بینی که روزانه چند بار آن را به بینی خود اسپری می کنید تا مجرای بینی خود را بشویید. این اسپری های هم به پیشگیری و هم درمان التهاب کمک می کند. اسپری های فلوتیکازون، بودزوناید ، مومتازون و بکلومتازون در پیشگیری و درمان سینوزیت موثر می باشند.
- ضد احتقان ها: این داروها بدون نسخه و مایعات تجویزی، قرص ها و اسپری های بینی در دسترس هستند. فقط برای چند روز از ضد احتقان بینی استفاده کنید. در غیر این صورت ممکن است باعث بازگشت ازدحام شدیدتر شوند.
- داروهای آلرژی: اگر سینوزیت شما به دلیل آلرژی است، استفاده از داروهای آلرژی ممکن است به کاهش علائم آلرژی کمک کند. مسکن هایی مانند استامینوفن ،ایبوپروفن یا آسپرین.
- آنتی بیوتیک ها: معمولاً برای درمان سینوزیت حاد نیازی به آنتی بیوتیک نیست، زیرا معمولاً توسط ویروس ایجاد می شود نه باکتری. حتی اگر سینوزیت باکتریایی باشد، ممکن است بدون درمان برطرف شود. پزشک شما ممکن است منتظر بماند و قبل از تجویز آنتی بیوتیک، ببیند که آیا سینوزیت حاد شما بدتر می شود یا خیر. با این حال، علائم شدید، پیشرونده یا مداوم ممکن است به آنتی بیوتیک نیاز داشته باشد. اگر پزشک آنتی بیوتیک تجویز کرد، حتماً کل دوره را حتی پس از بهبود علائم خود مصرف کنید. اگر مصرف آنها را زود قطع کنید، علائم شما ممکن است عود کند.
چگونه می توان از عفونت سینوسی جلوگیری کرد؟
از آنجایی که عفونت سینوسی می تواند پس از سرماخوردگی، آنفولانزا یا واکنش آلرژیک ایجاد شود. برای کاهش خطر می توانید:
هر سال یک واکسن آنفولانزا بزنید.
حتما میوه ها و سبزیجات استفاده کنید.
دست های خود را مرتب بشویید.
سعی کنید زیاد از حد معمول در معرض دود، مواد شیمیایی و سایر مواد حساسیت زا قرار نگیرید.
از نزدیک شدن و ارتباط برقرار کردن با افراد مبتلا به عفونت تنفسی فعال مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا خودداری کنید.
